Biter mi Bitmez mi Belirsiz

Biliyorum, incecik bir duvar gibi duran bu yalnızlık kalın
Üstüne üstlük esmer bir esinti gibi kavurucu
Rüyadır desem, yalan, bu gerçek, doğan güneş kadar
Bir döngünün son demi gibi ıssız ve yalın

Ne zaman yıkılır da biter diye düşünmek anlamsız
Ne zaman keser esmeyi diye düşünmek manasız
Ne varsa tıkılmış artık belirsiz bir yaşam döngüsüne
Belki de bana sunacağı biraz insafı kalmıştır zamanın

Ses desen ses yok, ah etsen ıssız bir vaha yankılanan yer
Bir hırsızdı ömrümün orta yerinde beliren
Bir duvar bıraktı gerisin geriye bana, bir camsız bir pencere
Umudum, umutlu olmak gecesinde zamanın ve ertesinde yarının