Bir Zaman Şiiri - Reşat Öztoprak

Çizgisel boyutlardan öte seni sevmek, toprağa doymayan sınırlar gibi,
Yağmurlar gibi aç bir toprağa mevsimsiz düşen ve tutuksuz, aralıksız.
Dünyanın herhangi bir coğrafyasında kendinden fazlalaşarak durmadan,
Enlemlerden taşarak boylam iklimlerine de bulaşmak gibi, sabırsız.

Ekvator çocuklarının gözlerinde olup kutupları ısıtmaya yürürken zararsız,
Düşlerden gerçeğe dönüşerek bir rüzgar sırtında kıtaları geçmek gibi.
Fransız asıllı bir kadının orta çağ topuklularında medeniyeti görürken,
İkibinli yılların soluğunda sen diyerek bir bin yılı daha göze almak gibi.