Birsen Ateş Şiirleri - Şair Birsen Ateş

.

sepya fotoğrafların içinde
bir renge vurulmuştum
kalabalığın içinde ama yalnız
deniz gözlerinden tutunmuştum
sanki bir ömür sürecekmiş gibi

içime düşüyor bahar
leylak kokularında zaman
yine sarhoşum

salınarak gelen ay düşüyor geceme
takılıyor saçlarıma gülüyorum

ıssız bir gecenin içindeydi gölgem

bir acı bekler inatla
toplarken eteklerini gök/yüzü
yüzümü döndür aşka
bırakmasın elimi sözlerin
ay ışığında yıkanıp
düşünürken

gümüş rengi bir acıyla
öylece duruyordu bedenimde izleri
hırçın rüzgârlar tenimi dağlarken
şehrin sokaklarını saran
yalnızlığım
sislerin ardına gizlenir

ay parlasa

I



yaşamın kıyısında kadın
gün batımı gibi

yine anlatıyor gece sensizliği
ellerim yanıyor ellerim
ne zaman aklıma düşsen
titriyor bedenim
gözlerimde hüzün yağmurları
içime yağıyor

serçe gibi titrerken
bahar günü yüreğim
en güzel zamanlarımdı gittin
bir sonu olmalı biliyorum
ecel gelmeden her aşkın