Neden sessizsin böyle, hiç olmadığın kadar
Gözlerin neden yanar, oysa şimdi sonbahar
Sokakların hüzünlü, gönlünde hasret mi var
Yeter sustuğun artık, söyle güzel Ankara'm.
Rüzgarlar neden susar, neye ağlar yağmurlar
içtiğim sigaranın tadı yok
dudaklarının tadı karışmadığında
yani gözlerinin içinden geçecek ki bakışım
gördüğüm bir şeye benzesin,
en küçüğü bile dokunsa tenime parmaklarının
her yanımı dağlasınlar, acımaz
ben oturmuş beklerken
esiveriyor bazen rüzgar,
kapı gıcırdıyor önce,
yavaştan açılıyor
birden görünüveriyorsun
bir gülümsemelik zaman
İçim apacı,
Geldiler gece vakti
Yazıyorum, gitsinler,
Yeter!
Uyumaya debelene debelene
Her gece
biz bu işi beraber yapacaktık,
seninle yapacaktık
sana diye değil.
ilk sen sevmiştin odamı
görmeden,
Sen bütün gün otur
Ben izleyeyim buradan,
Akşama kadar.
Işığını yak,
Perden açık kaldıkça
seni özlediğim zamnalar
ne kadar çok
sana benzeyerek
ne kadar çok kadın
yürüyerek
ne kadar çok
Hoş değil belki
Bunu böyle söylemek
Fakat
Doğrusu bu;
Fazlayım, sizlere de,
Buralara da.
Görmüyor senin gözlerin,
Benim başım durmuyor oysa,
Ve bu yaptığın ne
Bilmiyorum
Nasıl yaptığını,
Nasıl becerdiğini.
gözlerinin kapanına kısılmışken
şimdi ağlamaktan kısılıyor gözlerim
ağır ağrılar altında
tüy gibi hafifim,
aşkını kısa kısa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!