Birol Özdemir Şiirleri - Şair Birol Özdemir

Şu Ağustos gününde
Ankara’da üstelik,
Zaten kavrulurken kafam
Gelip de ne oturursun
Tam karşıma.

Biz, pek az görüşür olmuştuk seninle
Son zamanlarda, siz
Her gün beraber onunla.

Sonra biz,
Bir kez daha görüştük, sen

aşık olurum,
terkedilirim,
yazarım;
işim ne.

can dostum çeker gider,

İki vagon arası,
Kapının ağzında
Neden
Yine tek gördüğüm
Gece karası...

Ben giderken sen kalırsan
Başına çok iş düşecek (sevgilim) , çok
Ağır iş.
Sana düşecek bu defa
Arayıp sağı solu
“gitti” demek,

tam olduğun yerde durmalıyım
tam durduğun zamanda
ne bir adım önde
ne bir saat önce
uzun uzadıya akarken asfalt altımızda
birleşmesinler dersen

Ben aşkın peşinden
Dizlerimin bağı çözülüp
Nefesim düğümlenip, düşene kadar yere
Yüzüstü
Koşarım,
Bile bile; o enerji bana fazla.

Yollar çıkıyor fallarımda,
Kaçıp gelesim var,
Bırakıp gidesim herşeyi.

Kolların giriyor rüyalarıma
Yoldan çıkıyorum.

koca amfide
kapılardan, camlardan ve duvardan sızdığı kadar
yüzleri seçemeyeceğin kadar
az bir ışık var.
yüzleri saymaya kalksan
yüzü bulur.

İlgilenemedim sizinle
Kusuruma bakmayın,
Önemli misafirim var, yatıya.

Yoksa farklı değilsiniz benim için,
Ayrım yapmam ben öyle, sevmem,