al bu sayfaları
kendine kadar bir kayık yap,
ardına düşen gözyaşım
büyüdü mü kayığa kadar
yeter demektir;
al bu kalemleri
Karşımda sesin, buz kesmiş,
Kılıcın buz
(benim sevgim bana yeter)
İçimi kesmiş, öyle derin
Kan kesiyor,
Buz eriyor her kelimen
Haberim olmadan
Gözlerimi vermiş size birisi,
Alamıyorum.
Ama tutmayın beni daha fazla
Daha gecikirsem ayıp,
bir gece dolusu yazmak istiyorum sana
bir koca gece
bağıra çağıra
çağıra çağıra
sabahla gelen seni
küçücük yarimi.
Eşya gibi bir kenarda
Duruyorum, öylece
Lazım olacağı vakti bekler
Eşya gibi.
Bir sürü sahibim var üstelik,
Gözümün ayrı
ben seni bu denizler gibi severim
böyle uçsuz
böyle bucaksız ve mavi çeşit çeşit,
dalga dalga okşarım bedenini
köpük köpük özlerim,
bir kayaya denk gelirsem
İttirmeyin ulan
Boşuna
Uğraşmayın düşürmeye,
Ben zaten ineceğim,
Zaten bindiğim dalların hepsi kesik
Hocayla tanıştığım günden beri
Ben çocuktum
Büyüdüm biraz,
Sen de büyüdün, normal.
Keşke birimiz büyüyüp
Birimiz kalsaydık
Ben ölürsem, durduk yerde
Bil ki bir yanlışlık olmuştur,
Öyle yapmak istememişimdir,
İstemem daha.
Ben ölürsem
ben senin o koskocaman sandığını,
içindeki küçücük
küf kokulu tüm anılarla birlikte
ite kaka
güç bela çıkarmışken
bir adım dışarı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!