Parkın bir köşesinde, biri oturuyordu,
Tek başına kendince, bir şeyler söylüyordu,
Hüzünlü gözlerinden, yaşları döküyordu,
Belli vurgun yemişti, hemen beliriyordu,
Bir selam verdim ona, ilişerek yanına,
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor