güvercin ölüleriyle dayandı kış
kar gözlerimde çığlıklarla birikti
ellerim utanç içinde kirli
yalnızlığıma ikircikli evler yokuşlarda
kucak kucağa ağaçları kıskanıyorum
düşlerimde bitirdiğim gülüşünün yerine
soğuk vapurlar konuyor koynumdan içeri
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.




okulsuz bir kasaba yalnızlığıyla
yandım
uyandım
dokunduğun herhangi bir anın
varoşlusu yüreğim
yoksunluk nedir öğrendim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta