Yükselttin direksiz semayı,
Verdin tükenmez ziyayı,
Hayata candır, havayı,
Her kula eşit dağıttın...
Deryada balık misali,
Sevmek, sevilmek için insan olmak yeterli.
Elmas kıt olmasaydı olur muydu değerli?
Cevherin değerini en usta sarraf bilir.
Karatına kıyasla elmasa değer verir...
İşleyen demir ol da; altın mı olmak gerek?
Güller yüzyıllardır zaten hüzünde...
Solarken gün penceremde,
Kahvemi yudumladım sessizce.
Bir yudum, bir de tespih şakırtısı...
Derdi, kederi yuttum gizlice...
Sus, pus, dünyanın seyirinde...
Dün gibi hatırlarım ben gençliğimi.
Bir garip yokluk ki kanaat ister,
Zeytini bölerek iki lokmaya !
Umutlar ektim yarınlarıma...
Vatan efkârımda, en güzel düştü.
Haftalar katar katar kovalayıp ayları,
Mevsimler yaprak yaprak tüketiyor yılları.
Her beşer boylayacak o üç arşın mezarı,
"Kel kartal" leş arıyor, fırsat vermiyor "ayı"...
Varış sonsuz aleme, insan çok kez şaşırır.
Hep aynı acılarları yaşıyorum yeniden.
Kanıyor yaram ta derinimden.
Yalnız hissediyorum kendimi, çaresizlikten,
Şehit ocaklarına od olsam, yansam gönülden...
Vatan, vatan, vatan bir büyük sevda...
Geldim dedin, çok beklettin...
Ben burdayım, güven dedin...
Sevdim dedin hep ağlattın....
Lafügüzaf, lafügüzaf...
Lafla peynir gemisi yürümez.
Seviyorsan nerde kalbin?
Bu fani alemden her gelen göçmüş,
Dilleri lâl olmuş gözler perdeli,
Güller bahçesinde bülbüller susmuş,
Gönül hep tarumar, gülmez yüzleri...
Nerede dağları delen sevdalar,
Bir yaş daha almak için ömürden, veririz hayatın en güzel günlerini...
Geçmesin isteriz zaman, biraz daha ertelemek için ölümü...
Durduralım saatleri, geri alalım zamanı.
Zihnimin kösteğinde salınan anıları...
Bir bahar esintisi, yayla kokusu ferahlatsın içimi,
Dermeye gayretin var ise eğer,
Karşına çıkacak bil ki ektiğin.
Günü gelir solar, toprağa erer,
Bir gül goncasıdır ömür dediğin.
Emekler yürürsün, dik dur eğilme.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!