Biraz Üşüdüm Bu Akşam Şiiri - Burhan Güler

Biraz Üşüdüm Bu Akşam

Biraz üşüdüm bu akşam.
Belki rüzgâr sert esti,
belki senin adın geçti içimden.
İnsan, bazen kendi yurdundan değil,
bir sesin eksikliğinden sürülür.

Sokakta bir çocuk ağlıyordu az önce,
annesi başını okşadı,
susmadı.
Kendimi gördüm o çocukta,
susmayı öğrenemeyen yanımı.

Bir kente sığmadı yüreğim,
bir kadına, bir dostluğa da sığmadı.
Belki de fazla inandım insana,
fazla sevdim, fazla bekledim.

Şimdi her şey yerli yerinde gibi —
ama ben değilim.
Bir çay söylüyorum kendime,
buharına bakıyorum uzun uzun,
belki sen geçersin içinden diye.

Burhan GÜLER