Biraz Ölüm 12 Şiiri - Şükrü Özmen

Kuşların gecelere sığmadığı
Yalnızlığın Allah'a
Korkunun çocuk kalplere
Ait olduğu büyücek kentlerden

Sıcak değilse de sarı
Büyük değilse de yavaş
Bilgili değilse de bilge
Şehirlere

Kalbimde tozlanmış anılar
Yüzümde sırlı bir gülüş
İçimde kadim dostum sıkıntı ile
Göklere bakıp rüzgarı soluyup
Dilimde dualarla kargışlarla düğümlerle ve aşksız

Geldim
Adımı adına hizaladığım
Bu çiçek balkonuna

Göklere bakarak
Geceyi içime çekip
Yıldız üfleyerek

Oturdum dergahının kapısındayım
Yine ve hep her daim ve devamla
Adınla başlıyorum
Bayram sonralarına has
Kırgın bir yalnızlıkla bilenmiş yazgıya

Bana küçük seslerle
Büyük resimlerle
Buluttan tuvallerle
Seyran ettirdiğin
Bu duraksız bu yolsuz
Bu yoksul ve mağlup
Hikayeye..

İçinde büyük yıkılışlar
Düş yangıları
İhanet sızıları
Kalp yorgunlukları
Yıkılan binbir fikir
Binbir cefa ile

Durup karşında
Bal ırmakları
Kevser havuzları
Sonsuz hız sonsuz dönüş
Sonsuz şehvet
Kesintisiz aydınlık
Sürgit bir mutlulukla
Beni sinene sar
Demeye niyetli
Ve fakat hevessiz

Yaşamak kıpırtılarımı
Bebeklerin gamzelerine gömüp
Suyun rayihasını
Sonsuz bir ecza bilerek hâlâ
Uzunca detaylıca aheste ve sancılı bir yürümeye denk tutuyorum.
Ömür macerasını

Önümde düşler
Eskimeyen hınçlar
Marşlar
Zafer bayrakları
Ayrılık acıları
Sesimin dağlardan yankılanan öfkesi
Gibi bir çok detayın
Artık bir kelebek kanadına sığdığı zaman boşluklarına Düşüşüne şahit
Çok yaralı
Çok acılı
Çok acıklı ve hüzzam
Bir kasaba gecesinde

Ölümün serin bilgisiyle
Yaşamak sarhoşluğu arasında
Durmadan duraksamadan
Adımı adınla yan yana yazıyorum.

Bana bir bulutun arkasından
Bir selam versin
Bir melek

Toprağı alnımın detaylarında
Ateşi ruhumun dolaylarında
Suyu kalbimin hizasında
Tut ve sen de lütfen
Adımı adının yanına yaz..

@..

On4MaYıs2bin20iki

Zile

#ŞükrüÖzmen