Yitireli biraz olmuş umutlarımı
Bilinçsizce geceleri sayıyorum
İlaç da deva vermiyor artık,
Deniz de dindirmiyor içimdeki bu koca dinginliği.
Kaçalı biraz olmuş hayattan
Antidepresan melodileri zihnimi uyuşturmuş biraz
Azıcık da yaklaşmışım aşktan kurtulmaya,
Birden bitiyor rüya.
Çıplaklığı hissediyorum gerçek gibi çarpılan bedenimde.
En son çırpınışımı işte,
Az önce yapmışım.
İmgesi hala o yerde, karşımda.
Gün ortasında yahut gece yarısında
Kararıp gidiyor iç dünyamın beyaz insanları.
Denizi unutalı biraz olmuş
Sandal kiralayıp
Sigara içmeyeli nefes dolusu
Ya da
Karşısına geçip şöyle bir hislenmeyeli.
Biraz olmuş sonunda çekip gideli
Her şey gibi,
Herkes gibi
Bir gün terk etmeyi öğreneli biraz olmuş
Unutmayı becereli
Çok, çok az olmuş
Ben bu dünyayı boş vereli…
Kayıt Tarihi : 20.2.2010 01:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!