Bırakın Ağlayayım Şiiri - Abdullah Toroslu

Onca derdin altında, çatırdarken bellerim;
İnlemekten başka şey, yapılırsa söyleyin?
Üzmüyorsa sizleri, iç acıtan hallerim;
Ey dostlarım siz yine, durman gönül eğleyin!

Dert bir olsa belki de, üstesinden gelirdim;
Ama o şey bir değil, binlercedir ey dostlar!
Naçar kalan kullara, yardım olur bilirdim;
Ne yazık ki çağrıma, lakayt yine havaslar.

Sanman gamım dünyevi, la vallahi o değil!
Benim gamım uhrevi, yani derd-i ahrettir.
Çünkü çoktan şu gönlü, terk eyledi o meyil!
Yani beni mahveden; havfullah ve haşyettir!

Etrafıma baktıkça, katlanıyor kederim!
Zira halkın halleri; eder beni mükedder!
Gaflet üzre yaşarsa, evlat ayal pederim;
Kaygısızca oturup; demem bu hal mukadder!

Onca vaaz nasihat, kalıyorsa havada;
Siz söyleyin şu hale, mü’min etmez mi feryat?
Berdevamken ekserler, en değersiz davada;
Nasıl olur der iman; ye iç eğlen ve de yat?

Tutman beni ey dostlar; feryat figan edem yas!
Belki yarın uhra da, fayda verir, şu nidam.
Varsın beni kınasın, gamsız dertsiz onca nas;
İnşaallah mahşerde; makbul olur bu edam.

Abdullah Toroslu
17.05.2013-İzmir