Bırakamam Şiiri - Servet Erbaş

Bir kulakta ezan birinde kamet.
Müslüman doğmuşum ismimse Ahmet.
Kiminiz Mustafa kiminiz Mehmet.
Sana geldik Rabb’im Sensin Es Samed.

Köpek bile sadıktır yalandığı kapıya.
Eşek sahip çıkıyor doğurduğu sıpaya.
At sırtında yük taşır bir avuçluk arpaya.
Pis kokulu bir diken merhem olur yaraya.

Şaşıyorum Allah’ım evrene intizama.
Gökteki ve yerdeki milimetrik nizama.
Bedenime koyduğun uzvuma ve azama.
Varlığına delil çok görebilen az ama.

O sadece ol dedi alemler oluverdi.
Kullarına rehberler peygamberler gönderdi.
İnanan gönüllere doğru yolu gösterdi.
O gün ekilen tohum iman oldu yeşerdi.

O bir şey dileyince muhakkak oluverir.
O güneşe eri der güneş yağ olup erir.
Allah hidayetini dilediğine verir.
Diler ise Allah’ım bunu terse çevirir.

Sınır yok Allah’ımın gücünde kudretinde.
Eksilmez hazinesi sonsuzdur nimeti de.
Yerler ve gökler onun zerre dahi elinde.
Verdikçe artış olur Allah’ın servetinde.

Bırakmam gelirim Rabb’im senin peşinden.
Çıkmadın gece,gündüz hayalimden düşümden.
Seninle vuslat onda korkmuyorum ölümden
Benim derdim kul olmak Rahmet bulmaktır senden.

Ben nasılda yalana,aldandım gerçek sandım?
Hep ümitle bekledim sabah,akşam dolandım.
Şimdi büyük aşk ile ben Rabb’ime bağlandım.
Yandım onun aşkından kor ateşle dağlandım.

Kim bu koca alemin gerçek sırrına ermiş?
Her iki dünyada da hakk’ı güzeli bulmuş.
Rahman'ın en sevdiği kuldan birisi olmuş.
Güzel O'na tutulmuş o güzele tutulmuş.

Ne güzeldir bana zahmeti ve çilesi.
Ancak böyle doluyor kulun amel filesi.
Şeytanların insana olur olmaz hilesi.
Yıkamaz ki kaleyi kale onun kalesi.