en öksüz yalnızlığın kıyısında buldum kendimi
her geçen günün akşamında biraz daha yaklaşarak
tam da kalabalıklara karışmış koşarken
çevremde beni kutsayan dostlarım varken
ellerimden tutmuş çocuklarım eşim ailem arkadaşlarım varken
tüm kalabalığı ile en kutsanmış şehir varken
en öksüz yalnızlığın kıyısında buldum kendimi
Dönebilmek o dönüşü olmayan yollardan
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Devamını Oku
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta