Bir yansıma, bir uyku mahurluğu, bir ken ...

Bir yansıma, bir uyku mahurluğu, bir kendimi aldatıştan başka
neydi dilinin tadını damağımda bırakan,
uykularımda bile sesini kulağıma çalan,.

Şimdi ne kadar boş bu içimi burmaktan öte gözlerimi dolduran şarkı,
yanımda yatan, ne kadar uzak benim yalnızlığıma,
şimdi ne kadar da sessizlik yüklüyüm...

Bir nefes, bir açık hava, bir oksijen ciğerlerime,
ama yüzün yoksa kelimelerin arasında,
ben nasıl biraz daha zaman tanıyabilirim kendime,
ve yarını düşünüp yaşamı nasıl çizebilerim...

Bu boşlukta, bu karanlıkta, neyi çizebilirim kara kalemimle bu siyah kağıtlara,
sözcüklere karar veremezken nasıl biraz daha konuşmaya karar verebilirim,
bu siyah kağıtlarla...

Eyy bir haftadır sesinden ses beklediğim,
bu karanlıkta ihtiyacım var en çok o sesine....