Eski kırık bir sandalye üzerinde,
Karanlık bir manzara.
İki bina bir arsa.
Burada haykırdım ilk sensizliğe.
İlk adımlarıma,
Yüklediğin sırtıma.
Senden kalan en büyük hasrete.
Pencerem anlatsın benim yerime.
Gökyüzüne bakarak,
Ne senler gömdüm içime.
Kaç kere atladım adını haykırarak.
Yatağımda uyandım her seferinde.
Cennette olduğumu sanarak!
Kayıt Tarihi : 2.9.2023 00:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!