Bir Yakadan Bir Yakaya Ekmek Değil ki De ...

gökyüzünü ayaklar altına sermekte neyin nesi...?
yetmedi mi..?
yetmez tabii ki..!
biçtiğiniz değer rant ve kavga
aç gelmişsiniz dünyaya
varlığınız işgalci, istilacı bir güç

dağıldınız...!
şehirler,ormanlar,denizler ve dahi dağlara

katlettiniz..!
kendi insanlığınızı ve yeryüzünü

çığlıklarımız göğü delmekte
kızgınız biraz,soluk gerek bize
balık kafalarını kovalamak yerine
alık suratlarınızı keşfetmek 
ne menem bir mesele

kavgalarımız şimdi şehirlere

her pencerenin arkası
koyu ve ıssız geliyor bize
her insan nefesi dizdize
boğuluyoruz çatılardan gelen
o uğursuz seslere

şimdi
kanatlarımızın açıklığı dahada daraldı
özgürlüğümüz kısıtlandı
yollarımız an kadar kısaldı
ne zaman denizleri yaran
bir balıkçı teknesinde
soluklanmak istesek
o uğurludur gözüyle
bakmıyorlar artık bizlere

ben
denizlerin ve dahi şehirlerin
uslanmaz çocuğu
ne yasak ülkeler gördüm
ne keşmekeş şehirler geçtim
yaşamın doluluğu ruhumda gizli
şimdi gölgem bile küçük geliyor bedenime
hırçın rüzgarları ben ki dize getiren
çılgınlığımla gökyüzünü delip büyüleyen

ben ki ..!
ak bedende kara maskeli bir
şövalye
özgürlüğüm sığmaz
taşar engin denizlere

ne var ki..!
ayağıma dolanan balık ağı
düşürdü beni tuzağa
beynimde hürriyetsizlik fikri
ve düşlerim kaldı uzağa
vicdanı sızlayan bir yüreğin
biraz insanlıktan
nasibini almış
bir hanımefendinin
bir beyin
iki elin
bir başın
merhametinde kaldım şimdi