Bir Umut! Şiiri - Seçil Karagöz

Seni görmeyince kuşlara sordum,
Dediler: Çok hasta, hiç arayamaz.
Gördüğüm düşleri hep hayra yordum;
Bilirim yüreğin beni bırakmaz!

Kuşlar da yetmedi, rüzgâra sordum,
O da dile geldi: Seni anlamaz.
Düşündüm, üzüldüm ve hayra yordum;
Eminim yüreğin beni bırakmaz!

Beni bırakır mı, kendime sordum,
Net cevap çıkmadı, bu anlaşılmaz.
Aynaya baktım ve az kafa yordum;
Her halde yüreğin beni bırakmaz!

Acep bensiz mutlu olur mu, sordum,
Kanaat getirdim, bensiz yapamaz.
Ya yaparsa diye az kafa yordum;
Sanırım yüreğin beni bırakmaz!

Yürekten yüreğe yol var mı, sordum,
Yürekler seslendi: Bu sokak çıkmaz.
Demek ki boşuna yorumluyordum;
Yine de yürekler bizi bırakmaz!

07.01.2017