Bir Tutam Tefekkür Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Dönen dünya ve yıldızlar, hatta galaksi sistemi hatta kainat ve hatta Kabe'de hacılar, Arapça "Hu" derler. Türkçe "O" derler, dönerek çizdikleri daireler ile.

Hu Arapçada, o demek. Ve" he" harfi de Türkçedeki "o" harfi, gibi daireye benzer.

Dünya kendi etrafında dönmekle bazen nura bazen karanlığa düşer. Aynı âdemoğlunun nefsi etrafında dönerek günaha düşmesi gibi...

Ama dünya; nurun, yani güneşin etrafında, vecd halinde kocaman bir "O" yani "hu" yazarak dönmesi; o dünyayı Allah'ın çeşit çeşit ilhamına, ikramına, sanatlarına, sırlarına ermesine vesile kılıyor.

Örneğin; dünyanın güneşin etrafında dönmesinden meydana gelen mevsimler ve mevsimlerde açan çeşit çeşit güzellikler, sanatlar...

Hepsi "hu" diye dönüşün meyveleri değil mi?

Âdemoğlu da güneşin, yani nurun, varlık aleminin güneşi Muhammet Mustafa'nın (s.a.v.) ve onun şubelerinin, yani velilerin, etrafında dönmekle dünya gibi ilhama, ikrama, sırlara erer.