Bir Tadımlık Aşk Şiiri - Mehmet Necip Özmen

akıl gider baştan
o ki
bir uhde geçmişinden
yırlar türküleri
çeker hoyratı
bir bozlak kimi

kimi
yörük yayığında
bir ayak
oynak
içinde gizli kalanı
yükselir bir yerinden güzelim memleketimin
belki Urumeli`nden dolaşıp
belki ünler
çıkagelir adalardan
kulak duyar
dil söyler

ilk aşk
sesinde
nefesinde insanın
sonrası mı

öyküsü
vicdanı
bestesi
basılıysa duyguları ruhunda
kurşun harfleri kadar ağır mazbut matbaanın kalıplarında
basar her sayfaya
bulur gönülden sesi
dinler mi
dalar ilk bulduğu delikten
sorgusuz sualsiz

yaşı yok
başı yok
bir demdir
alır demini
deme demlik olanda
çeler insanı
aşında tat
suyunda hayat

bir anadır kimi
içinde çıra gibi yanan
kimi ellerinde kına
sevdalı bir genci
köz olmuşsa küle yatkın
kimi ihtiyarıdır yanmışın sönük aşkı

özgürlüğü boşalır duyguların
fırlar hançereden
hem o yaştan
hem bu yaştan
sanmasın yaşar
aşktan
nasip almayan

16 Haziran 2007 Denizli