Bir suskunluk Şiiri - İlker Gezer

Bir suskunluk ki,soğuktan soğuk,sıcaktan uzak.
Öyle bir suçlu ki,itten aç yılandan çıplak.

Murada kısa,yokluğa uzun,zaman.
Biraz daha kararır,yoklluğumu düşündüğüm an.

Ve bir kindir artık,dudakta ismim,ah'tır.
Bir daha düşme ihtimalimde yok kalkmaya mecalimde.
Ve bir daha sevmeye de...
Yok olmak varlığın içinde.
Hiç olmamak,beni bir nefrete bile ortak etmemektir,
Beni küçük bir düşüncede kötü bile olsa,
Düşünmemektir artık,hiçbir yerde olmamaktır.

İşte öyle bir suskunluktur...
Af dilesem derman istesem,
Neylersin ki,suçta benim dertte.
Şimdi ne yapsam ne etsem,gülemem.
Ölümden bile sakindir susmak,
Öyle durgun ve öyle buruktur.
Ve artık karanlıktır,gözlerim suretimde.

İşte öyle bir suskunluk...
Sözde yerde kalem de,
Hayatla izahı olmayan,bir yerde
Küçük bir kız çocuğunun ağzında,çok bilinen bir sırdayım artık.
Büyük bir muammada,ışığı olmayan bir gecede,
Suskun bir şüpheye.cinayet olarak öldüğümde,
Hala bir intikamın içinde saldırmaya hazır,düşünceyim artık.