Bir suskunluk çöktü,
Ağacın gölgesine.
Ağaç, birkaç güzel söz söylese,
Gölge, konuşmak isterdi,
Ağaç ile.
Anlamadı ağaç,
Gölgesinin derdi ne diye.
Uzaklaştıkça uzaklaştı gölge,
Karanlığa doğru biçare,
Anlamadı ağaç yine.
Gece, bir iki tatlı hece söyledi gölgeye,
Gölge sevgiye hasretti,
Kandı geceye.
Gitti gölge,
Ağaç gölgesiz kaldı,
İkisi de tutsak oldu geceye.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 6.4.2022 20:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!