BİR SÖYLEŞİ...
Bedenim:
Baharı görmeden
yaz geldi geçti
Yarım asır dediğin
çoktan geçip gitti
En güzel yıllar
tükendi bitti
Sanki hayâl gibi
düş gibi...
Yaş gelmiş elli yediye
yorma kendini her şeye
At vitesi şöyle bir geriye
biraz da kafanı dinle
Geçen zaman geri gelmez
keyfine bak keyfine...
Gönlüm:
Ne söz dinlerim
ne de laftan anlarım
Gelme sakın üstüme
hayâllerim var benim…
Bedenim diyor
altmışıma merdiven dayadım
Gönlüm diyor
gençliğime doyamadım
Bedenim diyor
çok koştum, artık yoruldum
Gönlüm diyor
ben de sana darıldım…
Bedenim:
N’olur artık yorma beni
anlasana şu hâlimi?
Her bir şeye kulak verme
bir de benden dinle beni…
Gönlüm:
Her şey benim elimde mi?
biraz da sen anla beni
Ha bugün, ha yarın derken
nerdeyse ömür tükendi…
Ömür geçer, gönül geçmez
bu böyledir, beyefendi!
Bedenim:
Deli gönül sana ben
söyle, nettim neyledim?
Son sözü bana sen
bir kez daha söyledin!
İlhan Kolukırık
Rotterdam, Eylül 2024
Kayıt Tarihi : 8.9.2024 16:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Açıklama: Bundan birkaç hafta önce, Kuzey Denizi sahilinde yürürken, bedenimle gönlümün söyleşisine tanık oldum. Baktım çatışıp duruyorlar birbirleriyle. Önce hemen araya girmek istedim, sonra dedim bakıyım ne yapacaklar? Epey bir zaman sonra aldım kalemi elime, aklıma geldiği kadarıyla, dilimin döndüğü kadarıyla, bu söyleşiyi kağıda dökmeye çalıştım. Benim gibi ellisini geçip altmışına merdiven dayayan bazı dostlarıma bu söyleşinin pek de yabancı gelmeyeceğini umuyorum. Saygı ve selamlarımı sunuyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!