Uçsuz bucaksız karanlığa terkettim seni,biliyorum
Ölmeyesin diye benim gibi
Ölmeyesin diye,doğarken ölen çocuklar gibi
Henüz görmediğin baban gibi...
Şu an; evet,şu an
Ne sıkıntın ne acın var..
Yıldızlara sakladım seni çocuğum,
Ben.. baban ve diyorum ki;
Süs diye kalmıyor,kalmıyor gökte yıldızlar
Gelecekte,
Güneş kuruduğunda,gelecekte
Ve eğer göz kırparsan bana yıldızlardan
Kirpiklerinle..
O ateş parçası kirpiklerinle...
Hissederim yaşadığını,
Anlarım; ölümsüzlüğe terkettiğimi seni.
Karanlığa inat:
Yüreği ateş parçası
Ateşten çocuğum,
Ateşten çocuğum..
Ocak-1994:d.bakır
Rıfat SevilgenKayıt Tarihi : 10.1.2008 11:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rıfat Sevilgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/10/bir-siirin-babasi.jpg)
TÜM YORUMLAR (4)