Bir Şiir Sür Dudaklarıma

Yağmurlu gözbebeklerim,
aklarla dolu saçlarım.
Yüzüme gelip yerleşiyor acının çizgileri,
dudak aramda yarısı yanmış sigara,
gri gökyüzü,
mateme bürünmüş gece.
Yüzü açılmamış bir şiir sür yaralarıma, adam.

Ben ilaç nedir bilmem,
yokluğun içindeki hasret kanatıyor avuç içlerimi.
Kanatlarından mutluluk içtiğim martılar yaralı,
dona çekmiş özlemin,
tane tane hasretim.
Fırından yeni çıkmış simit sıcaklığında bir mutluluk sür gözlerime, adam.

Kapanmayan ince bir sızı düştü yüreğime,
soğuk ellerimde üşüyen hayallerimsin.
Gecenin koynunda kaybolan dua gibi açıyorum minik avuçlarımı,
taze umutlar doğuyor içimde ölen sabahlara inat.
Mavi bir sevda sür avuç içlerime, adam.

Kırılmış aynalardan al yüzümü,
toplayıp yeniden çiz gözlerime umudu.
Düşüp kırılan hayallerime inat umut ek,
kirpik uçlarıma.
Sarıp sarmala beni mutluluğun kollarıyla,
bir nefesle bir dua ile dol hücrelerime.
Çiçekli böcekli bir masal sür hayatıma, adam.

Sonsuz bir yolculuğun eşiğinde kıvranırken umutlar,
yarım kalmış her cümlemi sen tamamla.
Ruhumun derinliklerinde saklı kalan beni yeniden yeşert.
Bir ses ol yorgun kulaklarıma,
sessizlikten damlayan hüzünleri sil yanağınla.
Baharı getir kurumuş dallarıma,
gülüşlerle süsle yarınlarımı,
bir bahar sür çatlamış yüreğime, adam.
Çaydanlığı ocağa sürer gibi
Bir şiir sür dudaklarıma, aşk olsun, adam.
Aşk olsun.
20.08.2024 22:02