Bir Şeyler Uçar Gider Yüreğinden

Rüzgarın sesini dinlersin,
ılık yaz akşamının imbatında;
kıyıya vuran dalgaların,
sesini duyarsın, donuk renkli kumsalda.

Denizin son suyunun,
köpüklerine dalar, dalar,
bakarsın;
sahile her vuruşlarında.
Kumsalda kalan,
ayak izlerinde;
deniz suyunun,
köpüklerini seyredersin.
Günün son uçuşlarını yapan,
martıların,
tok sesiyle;
irkilirsin.

Bir, bir canlanır koşuşmaların kumsalda;
o andaki özlemlerini düşünürsün,
için ürperir,
kaybolan güneşte, hayallerini görürsün.
burkulur yüreğin,
kaybettiklerinle.
İçin ısınır,
kanın kaynar.
Gözlerinden akan;
iki damla yaşla,
denizin kabardığını hissedersin,
yüreğin gibi.

Rüzgar vurur yüzüne bir şamar gibi,
kendine gelemezsin, geriye de dönemezsin,
kaybolmuştur mazin,
boş, boş bakarsın uzaklaşan martıya.
Denizin beyaz kolyesidir o an,
yüreğinden bir şeyler uçar gider,
geriye dönsün de diyemezsin,
yeniden için ısınır, başın döner.

Kaybettiğin;
her an gelir aklına,
toplayamazsın bir araya,
yeniden bağlayamazsın bir, bir.
zincirin her halkası gibi.
Umutların gibi dağılmışlardır,
sevgin gibi yıkılmışlardır,
dayanamazsın tekrar bakarsın kumsala.
Ayak izlerine köpüklerin doluşunu seyredersin.
her kabarcığının tek, tek söndüğünü görürsün,
umutların gibi.
bitmiştir her şey,
yok olmuşlardır hepsi birden.

Tek kalmışsındır kumsalda,
imbat rüzgarı yeniden vurur yüzüne,
irkilir,
kendine gelirsin.
Unutursun geçmişi;
tekrar elde edemeyeceğin mutluluğu,
güneşin batışını seyredersin,
kızgın ruhun gibi.

Unutursun bu günü, dünü;
yarına bakarsın,
yeni bir umutla,
hem yalnız, hem de tek başa.

İzmir--Çandarlı