demini almış yüksek bir ölçüdeyim,
delilik ayarım kaynadıkça,buharım tütüyor.
ellerim düşmüş masanın üstüne
avuç içi falım, hiç iyi şeyler söylemiyor.
beraber doğurduğumuz umut adlı o çocuk,
şimdi hangi çöplükte saklı bir torba içinde.
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
hatırlayamadıkça daha çok zorlar insanı böyle yazdırır işte,, tebriklerle usta
Deyim yerindeyse, 'insanın içi bazen çıfıt çarşısına' döner. Tümceler sırıtır, sözcükler dizgesinden fırlamıtır; paslı kilitler vurulur çiçekli bakçererin demir kapılarına. Bir sessizliğin çırpınışını duyar insan, bir derinliğe düşer ansızın... Kavgalar, barışlar, ayrılıklar vuslatlar birbirini izler; zaman geçtikçe insan çeklir kendi iç dünyasında tüm varlığınız gizler. Severek okuduğum içsel dönencenin çıkılmayan labirentleriydi yaşam... Başarılar dost şair...
aslında beni başa döndüren şiirlerin adı oldu cevat çeştepe..dönüp bir daha okuyorum..bir sır perdesi var, perdeyi kaldırıp baktığımda, ağaçlar sık, dallarının arasında sis var..mutlaka bir nehir var ve bu denize dökülüyor..şırıltısını duydum, sisin dağılmasını bekliyorum.......kutlarım üstadım..sonsuz saygılar size..
tebrikler ,üstadım.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta