demini almış yüksek bir ölçüdeyim,
delilik ayarım kaynadıkça,buharım tütüyor.
ellerim düşmüş masanın üstüne
avuç içi falım, hiç iyi şeyler söylemiyor.
beraber doğurduğumuz umut adlı o çocuk,
şimdi hangi çöplükte saklı bir torba içinde.
kayıp; geçmiş hafta programında kalmış filmdir.
afişi unutulmuştur sadece bellek panosunda.
ben işte önünden her geçişimde istemeden,
rezistansımın voltajı yükselir, gözüm takıldığında
ve düşsüzlük boşluğunda renksiz kalan o çiçek
şimdi hangi ihanetin bakıyor penceresinden.
sakın sanmayın ki terkedilmiş bir iskelede,
bir yalnız çıma, bir öksüz fener ve tek başınayım.
ben lodos bekliyordum, poyraz vurdu üşüdüm
son sigaram düştü elimden, yeni yakmıştım.
canımı sıkan başka bir şey var da,unuttum şimdi.
bulamadım adını, saatlerce, günlerce düşündüm
Kayıt Tarihi : 21.12.2006 10:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)