Bir Sesi Yeniden Doğurmak

Uzak mahallerin tüm sesleri
Geçip gitmiş ağır aksak
Bir yaza sarılmayı unutmuş
Orada sardunyam
Ağaç altına çektiğim o tabure
Bütün oturmaları içsel eskimelere sıralamış
Ömrüme yılgınlığın sureti oradan
İstem ve düşüncenin o ağır külfeti
Kurumuş bir izdiham artık
Ki neresinden tutsam yıkılmış bacası evin
Takatsız ve yığılarak kalmış orada
Gün ortası

Belki bir anne sesi doğrulaya bilirdi
Yeniden o evin bacasını
Belki bir anne sesi dik tutması gerektiğini
İçinin o harabe kentlerini
Günün buruşuk kılıfını ancak o düzeltebilir
Kavganın ismi kuşkusuz
Dik ve düz durmak
Bu biraz da güneşi yeniden örgütlemek olurdu
Sis ve buluta karşı

/Ve kimbilir belki onunla geri gelirdi
Sesimden göçmüş bütün leylekler de/