Sen bir deniz düşün güz boynuna...
Ben ağacımın kispesini soyayım tekrar ak sayfalara
Gecenin kasvetli yüzü ağulanmış sarı
Dokunmadan bağrımın dağınıklığına
Şarap mevsimi giydireyim hüzünsüz
Nabzımın günden kesik yeri o
İnce sardunya çiçeği
kanamadan
kanmadan...
Bende kalsın yalanları yunmakla
Hiç arınır mı su
Hangi söz avutmaya yeter ihaneti
Köteklenmiş toprakta
Bir daha açmaz ağaçlarım
Bende kalsın...
Sen bir deniz düşün güz boynuna.
Ben alabildiğine buğday tarlaları
Devşireyim duvar arkasında
Papatya tozunu çocukların ayaklarına
Gün boyu saçlarına ördükleri güneşe
Hüznümü karıştırayım son defa.
Sen bir denizi geç o arada
Güneş diye öptüğüm ağzını
Ben daha sonra...
10 ekim 2013
Deniz ErcivanKayıt Tarihi : 26.10.2015 19:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben alabildiğine buğday tarlaları
Devşireyim duvar arkasında
Papatya tozunu çocukların ayaklarına
Gün boyu saçlarına ördükleri güneşe
Hüznümü karıştırayım son defa.
Sen bir denizi geç o arada
Güneş diye öptüğüm ağzını
Ben daha sonra...
Usta işi bir çalışma, kutlarım.Saygımla...
TÜM YORUMLAR (5)