Bir Resime Dair Şiiri - Deniz Ercivan

Hâla bir boşluğu tarıyor eski bir resimde gözlerin
Bütün yitmiş vakitleri
Kendi boşluğumun saçlarını tel tel
Hiç yitmemiş gibi ben...

Orada bakışın uzak bir dağ kuytusu
Henüz sığınmış bir ceylan
Orada kirpiklerin dipdiri

Zaman da tüm anlar henüz hiç bozulmamış
Yürümeyi bilmeyen bir ömre sanki yenice
Uzatmışsın ellerini

Ellerin bir badem ağacı tazeliğinde
Senden çağlaya durmuş orada
Bütün vakitler

İzdiham ve itinayla tutuyorum
Ki solmasın diye bir daha ne resim
Ne de resimde rengin

Tüm perdeleri kapalı tutuyorum
Dağıtmadan hiç divan örtüsünü
Kaneviçe işlemesini taptaze
Dün işlenilmiş sanki

Yastıkta dirseğinden kalma
O çöküntü ise ondörtlük dolunay
Soluyor hiç aksatmadan nefesini
Tam yüz yıldır " yok "sayıyorum ben de
Oradan gitmişliğini

Hâla eski bir boşluğu tarıyor
Orada gözlerin senin
Saçlarını tel tel ben kendi

Boşluğumun ...