Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
Sahil sarhoş,elde bâde,
Bir sen,bir de ben.
Martıların uyukladığı bacaların ardından,
Bak! mehtâb uyanıyor şimdi.
Sırça kalplerin diyârına götüren yolda,
Bir sen,bir ben.
Sanki,Tanrı ile aramızdaki tek bağ.
Mehtâb ülkesinin yıldızlarla süslü güzergâhı...
Ey zaman kafesi, aç kapılarını!
Örse de kader musîbetin ağlarını,
Yükselip burçlarına yıkalım.
Bizi bekleyen ruhların gölgesine saklanıp,
Gel kaçalım aradan.
Sınırsız,sonsuz Âlem'e.
Bıraksalar biz bize yaşasak orada şimdi.
Kimseler karışmadan,bulaşmadan.
Ne olur du sanki?
Sahil sarhoş,elde bâde,
Bir sen,bir de ben.
Yapayalnız,işte!
13-04-2009.
Kayıt Tarihi : 13.4.2009 14:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!