Halinden belli anam kırılmış kalem
Doğduğum günelere isyanım senden
Umuda yolçuluk yapmak isterken
Görüyorum anam senden de kırılmış kalem
Yıkıla yıkıla geldim yaşıma
Çok çileler çektim dertli başımda
Bu düzene baş kaldırıp isyanda etmekte vardı ya
Suskunluğum senden kırmışsın ya kalem
Zaten yıllardır güldürmedin yüzümü
Tam diyordum olacak anam doğru sözlüydü
Üç kuruşa çakallara satmışta beni
Sebebini soruyorsun anam
Bilmezmiyim sen bana kaç defa kırdın kalem...?
Anlamadım zaten yıllardır seni
Tam hayat düzeldi diyorken ağlattın beni
Erkekler ağlamaz diyorlar ya hani
Yoksa ben tükmemişmiyim anam
Üç kuruşa satmışsın ya satan
Parayı alıpta ben Allah etmedim
Din iman deyip üç kuruşa evladımı ateşlere itmedim
Söylesene anam ben sana neyledim
Yıllarca ateşlere atında ya beni
En sonunda hani üç kuruşa sattın ya beni
Bak yine ölmedim çileler içinde
Çok kahbe gördüm yaşadığım bu şehirde
Ölmedim anam bıçak boğzımdayken bile
Sabaha karşı yatakta baygın düştüğüm günde
Ölmedim anam bilirmisin kahpeler pusadayken bile
Her şeyi anlayıp geçebiliyorken
Bir şeye takılıp hep duruyorum
Bir sana durup düşünüyorum
Neden yıllardır bu zulüm bana
Yakışmıyor anam yaptığın bana
Kayıt Tarihi : 4.3.2006 22:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!