''Artık şiir yazmayacağım''dedi bir dostum.
Dile getirmeyeceğim acıları,yoksullukları,
Ya da sevinçleri...
Beynimizde bazılarının kırk tonluk vinçleri...
Yazıyorsun yazıyorsun,birşey katamıyorsun dünyaya...
Yine yoksulluk açlık diz boyu,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta