Bir Memleket Manzarası

Sırtanların sır tuttuğu, suskunluğun ihanet,
Sessizliğin cehalet koktuğu bir memleket,
Ve insanları...
Ardında gemileri yanmış kızıl kıyamet,
Göz yaşları kesilmiş kuru merhamet,
Bir damla beton soğuğu, yığınla ibret,
Sefaletin varlık yuttuğu bir memleket.
Ve dağları...
Kardeş kavgasına taş, çakıl mesken,
Yıkılır hangisine ardını versen,
Doğuda başlayıp, batıda esen,
Rüzgarların ağaç kuruttuğu bir memleket.
Ve sınırları...
İki kıtayı öpüştüren güllü teller,
İçimize batıyor yalnız dikenler,
Zakkum biçer, sınırsız gül ekenler,
Aşkın, bülbül uyuttuğu bir memleket.
En soylu sevdaların sırtında saplı bıçak,
Çeksen, ya içi acıyacak ya canı çıkacak,
Yığınla kalleş var, ortada bırakacak,
Kavganın elzem olduğu bir memleket.