Bir kucak güneş Şiiri - Okan Kurdoğlu

hersabah uyanmakta insan
korkak ve yoksul
çürük dal gibi kırık şafak
umutta yıtık doğurganlık
emek çalınmış
göznuru alınmış
çamur içinde
ulu orta gözü yaşlı kalınmış

oysa okşarken şafağın kokusunu
çanakkale içinde kahraman
çanakkale içinde büyük onur
şimdi düşlerde çocuk vurulur
doğmamış çocuğun adına
borçlu damgası vurulur
ah sarı kız her şey unutulur

menderes kaldı ipte
denizler yusuflar
yitirilir isyanlarda
bağdatta ağlayan ay
filistinde kanlı dilay
marmaradan aç geçiyor fay
ve hala yaşıyor tanrı edesıyla
kim bu yaşayan yılan sevdasıyla

ah esmer kız
sen sıcaktut yüreğini
yine de
bir kucak güneşle geleceğim sevmeye

kavga demeden
ekmek demeden
neden tutuşması binlerce sabahın
kırmadan zincirleri
kulağımızda hep köpek havlaması
çivisi çıkmış sokak manzarası
yıkılsın duvarlar bu sistem
kanlı mahsumiyet
bu beni çileden çıkarıyor
ana avrat sövmek geliyor dilime
yakaya yapişmasın yoksulluk
kanamasın çocukların düşleri
toplamasınlar yüzümüzden gülüşleri
akıl almaz şeytan işleri

yavrum sen sıcak tut yüreğini
bir kucak dolusu güneşle
gireceğim göğsüne

yoksulluktur gülüşmeye fren
yoksulluktur sevişmeye dikenli tel
yüreğim kanar
ah feodal duman
gölgemde dolanan kukumav