“Kitapların Işığından Edindiğimiz Varlığın Manasını Ebediyete Taşıyan Duyarlılıklarız Biz! .”
“İLK NAMAZ” Adlı Hikayeden Cümle Derlemem:
/ Gecenin sessizliği sürüyordu! . Pencereye dayandım! . Önümde sessizliğin kuleleri gibi duran sayısız ev! . / Az sonra gecenin sessizliğini bölmek için şerefeye çıkan genç müezzinin gölgesi kımıldadı! . / Düşünüyordum! . Işık yumağı gibi aydınlanmaya başlayan ufuklara ilahi bir müjde olan ezan başladı! . / O kutlu sabahı, sabahların birincisini ve biriciğini düşünüyordum! ... Sevgili annem / dünyada en sevdiğim, en çok saygı duyduğum biricik insan: / “Haydi, besmele çek! ...” dedi! . /
{ Kitap Adı: İLK NAMAZ – Kitap Yazarı: Ömer SEYFETTİN – Yayınevi: NEHİR YAYINLARI/İSTANBUL/EKİM 2003 – Hazırlayan: Mustafa Ruhi ŞİRİN – Sayfa: 037, 038, 039 - Cümle Derleme: Kemal KABCIK/ANTALYA/19 Aralık 2014 Cuma 06:45:31 }
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
This conversation is intoxicating, but the secrets whispered on skin are even more thrilling.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta