Sert ayaza alıştım ben!
Bu kış yollarımız uzun.
Yine boz rüzgarlar gelecek.
Sobalar bir başka yanacak.
Küreklerle yollar açılacak.
Akşam vakti kestaneler pişecek.
Eskisi gibi sokaklar şen olmayacak!
Bu kış'da memleketim üşüyecek.
Sular donacak!
Komşunun evi çalınacak.
Güneş öğlen arası belki doğacak.
Botlarının içi su olacak.
Bu kış çok dertli geçecek!
Ayakların karlar altında kalacak.
Pencereden dışarıya bakacaksın!
Ve kimsenin olmadığını anlayacaksın.
Eskiden biz kar yağar diye heveslenirdik!
Çocukken saatlerce karla oynardık.
Şimdi yüzümüz bile gülmüyor.
Eski kışı bizler özledik.
Soğuk farklı bir kuşaktır.
Bedenin soğukla mücadele verecek.
Bizim coğrafyanın kaderi böyle.
Deli bir kış geliyor.
Ozanlar şairler bir gece toplanacaklar.
Bu kış için'de onlar kederlenecekler.
Mum ışığında türküler söylenecek.
Karın soğunu o zaman bileceksin.
Ocaklıkta belki son ekmekler yoğrulacak.
Analar hızlıca son hazırlığını yapacak.
Elinde hiç bir şey olmayan ne edecek?
Bunun içinde yanarım...
10 Kasım 2022
Bekir Ürkmez
Kayıt Tarihi : 27.11.2022 00:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!