Bir kırkayak olsam Şiiri - Cevat Çeştepe

yoksulluk;
ayaklarımın altında
mendebur bir kırkayak.
kırk tane ayağı ile,
boynuma sarılarak,
üzerinde
ot bitmez gecelerimde
tavana yapışan,
gözlerim oldu.
tepeden tırnağa...
bitip tükenen gençliğimdi,
göz göre-göre.
ağlasam yakışmıyor,
gülsem, hiç olmuyordu.
direniş gerekçelerim;
kalıpsız ve temelsiz
üflesen toz olacak barikatlardı.
ama; güneşin bana
bir borcu vardı.
her sabah üstüme doğmak gibi.
anamdan kalan tek mirasım
işte güneşten
bu alacağımdı.
bu ışık
üstüme pul olup yapışıp
bir balık sırtı gibi
alıp götürecekti beni
bir sabah
gözümü açtığımda..
hep o sabahı bekledim,
yıllarca...
gelse bir gün,
çalıverse kapımı.
bırakıp o güne kadar
kullandığım ayakları
kırk ayağın
kırk ayağını
takıp ayaklarıma
bir kırkayak gibi
kırk ayağımla
koşar giderdim yarınlara...