Bir Karanfil Şiiri - Esma Çanakçı

Bir karanfil susuzluğu çekiyor yüreğim
Mehtaplı gecenin altında gülümsüyorum

Kalbime işliyor gecenin sessizliği
Gonca gül usulca bekliyor yaşamayı

Yollar uzuyor ayaklarımın altında
Yeniden ve yeniden yürümek istiyorum

Yaşamak bir hayalin gölgesi
Ölümün gövdesi bütün elvedalar

Bir hayalden demir alıyor yalnızlığım
Rüyalar nameleriyle giriyor aklıma

Hoyrat zaman sürüklüyor beni sonsuza
Yalnızlık yalınayak yürüyor penceremde

Karanlık gözlerim aydınlanıyor
Gönlümde bir hûn her dem â'yan