BİR IZDIRABIN ARDINDAN
Bir gün bana ulaşan bir haberin etkisiyle irkildim
O haberi duyunca o insandan bilmezsin ne kadar tiksindim
Aldırış etmedim inanmadım inanmak ta istemiyorum
Çünkü haber getireni az buçuk biliyor ve tanıyordum
Yine de yüreğimde ufakta olsa bir nükte belirmişti
İçim içimi yiyor çünkü bu haber yüreğimi yakmıştı
Günlerce düşündüm düşündükçe ızdıraba boğuldum
Her yerim paramparça oldu dağıldıkça dağıldım
Düzelecekmiş gibi derin bir his vardı içimde
Daha önce de yaşamıştım benzer olayı aynı biçimde
Sabrettim dua ettim rabbime niyaz kıldım
Saatlerce secdede mevt gibi kalakaldım
Sessiz ve sakin gecelerde dua ederdim her gün
Haberin asılsız olduğu elbet anlaşılacaktı bir gün
Günlerim ızdırapla bühtanla durmadan geçiyordu
Vesveseye kapılan gönlüm zehirler içiyordu
Öyle bir hale geldim ki her şeyden kaçar olmuştum
Kendimi kaybederek öyle kala kalmıştım
Sonu nereye varacak diye sabırla bekliyordum
Günler aylar geçtikçe derdimin üstüne ızdırap ekliyordum
Issız bir gecede düşünürken gözümden yaşlar aktı
Bu feryadımı alıp ırmaklardan geçerek okyanusa bıraktı
Acaba yardım eli ne zaman uzanacak diye beklerken
Aniden bir el uzandı kaldırdı beni yerlerde emeklerken
Demek ki yaradan dualarımı kabul etmişti
Hızır diye bildiğim bu eli yardıma göndermişti
Nihayet gerçek anlaşılmış haberin asılsız olduğu çıkmıştı meydana
Ne kadar dua etsek az evet az değil mi yaratana
İşte ey kardeşim gel ihlâs ve samimiyetle bağlan ki Allah’a
Beni kurtardığı gibi sizleri de kurtarıp eriştirsin feraha
İsmete uzanan el kimin eliydi acaba biliyor musun?
O mübarek el ki Resulullah eliydi başka ne sanıyorsun
Kayıt Tarihi : 13.2.2019 08:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!