Bir İstanbul Sevdalısı Şiiri - Cemil Aygen

yıl 1952 Taşradan yola çıktım
istanbuldayım
yıl 2005 Taşrayı çoktan unuttum
İstanbuldayım
16 yaşın toyluğu,Bugünün yaşanmışlığı ile
Galata Köprüsünden...Kız kulesine
Yüksek kaldırımdan Taksime doğru
Kol kola birlikte yürümekteyim..
Deselerki; İstanbul da yaşadığın zamanı
Gel senelere bölüpte yeniden yaşatalım..
Bir ömre değil bir asır içine sığdıramazlardı..
Neydi o İstanbul sevgisi ile.. Haliç.,Bebek
Emirgan,Silivri,Beşiktaş ve Eyüp Sultan
Sanki Herbiri ayrı bir dünyaydı insanı yaşatan
Hele Topkapı,Eminönü,Süleymaniyede dua ederken
o kutsal ezansesinin ayrı bir ihtişamı vardır
Güvercinler Martılar ellerinizden yem leri yerken
İbadetinize ayrı bir anlam katardı..
İstanbulun her şemti yaşanan ayrı bir alem
Birbirleriyle içten bir sevgiyle bağlanmış
Aslında onlar bağlayan o şehr-i istanbul ki
Tüm yaşıyanlar bir kalbin içine toplamış
Tanrı sanki onları özenmişte aynı sevda için yaratmış..
İstanbul içinde her dinden ibadet edeni var
Her köşesinde sevdalısı.. Aşıklık çekeni var...

İlk delikanlı günlerimde ben burada yaşadım
Şimdi saçlarım İstanbulla ağardı zamanlardayım
Yıl 2005 oldu ruh ve beden İstanbul da Yaşamaktayım
Yıl ebedi sonsuz a gelse
Ben yine bu muhteşem şehr-i İSTANBULDAYIM