Bir insan tanırım Şiiri - Osman Bayazıt

Bir insan tanırım, bir garip kişi
Dünya mekânında yalnız birisi
Çözemez olmuşum nasıl bir kişi
Bir insan tanırım; sırrını bilmez

Bakarım yaşına, civan görürüm
Bileğinde kuvvet, kudret görürüm
Kaynar gençlik kanı ateş görürüm
Bir insan tanırım; yandığın bilmez

Yorulmaz ayağı gezer âlemi
Koymadı taş altı baktı her yeri
Neyi arar acep belki kendini
Bir insan tanırım; bulmayı bilmez

Kızar ülkesine hâline yurdun
İçer acı acı gurbetin suyun
Lâzım ise adı Bayazıt olsun
Bir insan tanırım; nerde bilinmez