Herkese olduğu gibi benim de doğduğum gün önüme.., üzerinde sayısını bilemediğim ve her doğum günümde sadece bir tanesini üfleyip söndürebileceğim yakılmış mumların dizili olduğu bir yaşam pastası konuldu...
Bugün., benim o yanan mumlardan birini daha üfleyip söndürdüğüm gün…
Geriye üflenip-söndürülecek kaç mum kaldı…, ya da kaldı mı…?
Bunu bilemiyorum elbette.., hiç kimse bilemiyor yaşam pastasının üstünde söndürülmeyi bekleyen kaç yanan mum kaldığını…
Yaş altmışbeş, yolun yarısı bile değil/Zaro ağa gibi daha başındayız ömrün..,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
