Herkese olduğu gibi benim de doğduğum gün önüme.., üzerinde sayısını bilemediğim ve her doğum günümde sadece bir tanesini üfleyip söndürebileceğim yakılmış mumların dizili olduğu bir yaşam pastası konuldu...
Bugün., benim o yanan mumlardan birini daha üfleyip söndürdüğüm gün…
Geriye üflenip-söndürülecek kaç mum kaldı…, ya da kaldı mı…?
Bunu bilemiyorum elbette.., hiç kimse bilemiyor yaşam pastasının üstünde söndürülmeyi bekleyen kaç yanan mum kaldığını…
Yaş altmışbeş, yolun yarısı bile değil/Zaro ağa gibi daha başındayız ömrün..,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
