Yıllar geçmişti, saymayı unutmuştu
Nefesi hâlâ onda mıydı, kalemi hâlâ parmaklarında mı? Bir hayal kurmuştu, sonra kendisi bir hayale dönüşmüştü.
Bir melek çıka gelse, hem de hiç beklemediği anda
Dokunsa usulca, “Sen varsın,” dese, “Sen bir gölge değilsin...”
Gözlerini kapadı,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta