Bir Hale Geldik Şiiri - İsmet Murat Müçt ...

BİR HALE GELDİK

Kanaat yok yaptığımız işlerde
Kıtlığa düşecek bir hale geldik
Gündüz hayallerde gece düşlerde
Kar yağmuru bekler bir hale geldik

Ağaç çiçek açar meyve bulunmaz
Hiçbir ürün doğru dürüst alınmaz
Menfaatsiz kardeş bile anılmaz
Dostluğa küsecek bir hale geldik

Tarlada ekini fare kemirir
Süne kımıl öz suyunu sömürür
Bambıl kalkar yaprağını devirir
Ekmek una muhtaç bir hale geldik

Enflasyon başın aldı yürüdü
Alım gücü günden güne eridi
İçimizi geçim hırsı bürüdü
Bereket bulamaz bir hale geldik

Kara perde çektik gözlerimize
İtibar edilmez sözlerimize
Dostluğu bıraktık birbirimize
İntizar edecek bir hale geldik

Haramla doldurup ellerimizi
Küfürle süsleyip dillerimizi
Yalanla dolanla soylarımızı
İyice avutur bir hale geldik

İslam ı açıdan kalarak geri
Sözde çağ atladık vardık ileri
Oysaki büsbütün olduk serseri
Allah’a isyankâr bir hale geldik

Faizle doldurup ceplerimizi
Haramla besleyip tenlerimizi
Namazı terk edip günlerimizi
Oyunla geçirir bir hale geldik

Bizler etmeyince Mevla’ya niyaz
Ne kışımız belli ne bahar ne yaz
Elimize alıp davul ile saz
Mabet de çalacak bir hale geldik

Utanma kalmadı artık bizlerde
Riyakârlık belli oldu yüzlerde
Gündüz sahralarda gece düzlerde
Kudurup azacak bir hale geldik

İçimiz kin dolu anlımız kara
Bakanımız çok az edebe ara
Ağızlarda iftiranın biri bin para
Yuvalar yıkacak bir hale geldik

Her tarafı karış karış gezeriz
Miskinleri hakir görüp ezeriz
Zenginlere hürmet edip severiz
Maddiyata tapar bir hale geldik

Müçtehit olarak kalmadı halim
Gayri yazmaya yoktur mecalim
Hasret ile yandı büküldü belim
İnsanlıktan çıkar bir hale geldik

ismet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi