Bir Hâl Olmiş Gulli'ya Şiiri - Hayati Dede

Ardanuç’tan gelmiş Ortabağlara.
Avidan korkarmış çıkmaz dağlara.
Şiş kebap diyermiş bizim cağlara.
Vallahi ki bir hâl olmiş Gulli'ya.

Az kalmiş ayaği mayısa basa.
Emaye diyermiş cingoli tasa.
Bir etek geymiş ki el kadar kısa.
Vallahi ki bir hâl olmiş Gulli'ya.

İkindi meyili çarşiya çıkar.
Burnunun ucundan oguna bakar.
Surunmiş birşeyi acayip kokar.
Vallahi ki bir hâl olmiş Gulli'ya.

Kala'da gezanda gelacam derdi.
Bir dilim gilikla cadiyi yerdi.
Bursa'ya gelinca fena şimardi.
Vallahi ki bir hâl olmiş Gulli'ya.

Tumplardan atlardi dana peşinda.
Bir yera getmazdi koyun dışında.
Silkon taktırmış yirmi yaşinda.
Vallahi ki bir hâl olmiş Gulli'ya.

Anasi harmanda poçi soyardi.
Binardi terkima hızek kayardi.
Ogundaki mallari zor sayardi.
Vallahi ki bir hâl olmiş Gulli'ya.

Nazım dayi gena kayiş bukiyer.
Anasi tahtaya pestil tökiyer.
Gulli'da Heykel'de resim çekiyer.
Vallahi ki bir hâl olmiş gulli'ya.

Oturmiş balkona herkes bakiyer.
Memelar tikilmiş yürek yakiyer.
Demişki Hayati çimpo kokiyer.
Ula koylum bir hâl olmiş Gulli'ya.