Bir günlük oldu Köy Ziyaretleri bile

Bir günlük oldu Köy Ziyaretleri bile

Elini versen kolunu kurtaramazsın şehirden
Bir günlük oldu köy ziyaretleri bile

Şehir kaşlarını çatar dönmezsem...
Bir günlük köy ziyaretlerini bile çok görür

Esiriz sanki şehre
İsyan zamanı gelsin şehre artık
Taş gibi oturuyor yedirdiği ekmek şehrin artık
Nasıl bir günlük olur köy ziyaretleri

Şehir kara kuru ekmek kor önümüze
Esir olduğunu anlama diye
Sanki köyümüzde kalsaydık aç mı ölecektik
Bir büyük yalana inanmışız

Ben esirim sanki şehre
İsyan zamanı gelsin şehre artık
Taş gibi oturuyor yedirdiği ekmek artık
Yada şehir canımızı alsa da kurtulsak
Köyün toprağı kucak açsa tabutumuza

Köy sevgisi var vefa defterimizde
Köy anne gibi dizlerine çağırır
Bir günlük oldu köy ziyaretleri
Şehir kaşlarını çatar dönmezsem...
Ben esirim şehre
İsyan zamanı gelsin şehre artık

Taş gibi oturuyor yedirdiği ekmek artık
Dönmemek elde mi
Çağırınca şehir
Kaşlarını çatar da çağırır
Ben esirim şehre

Midemizle bağlıyız şehirlere sadece...
Şehirle nikahımız var yani
Artık bir günlük oldu köy ziyaretleri
Çağırınca şehir
Kaşlarını çatar da çağırır

Şehri unutarak gidebiliyor muyuz köye
Şehir kaşlarını çatar dönmezsem...
Soruyorum sık sık kendime
"Esir mi etti şehir bizi kendine"
Verdiği bir kuru ekmek değil mi
İsyan zamanı gelsin artık şehre

Bir günlük köy ziyaretlerini bile çok görüyor neden
Sabah vardım köyüme
Doyum olmaz köyüme
Ve yuvalara kuşlar geldi
Ahırlara atlar geldi
Atlar gibi geldi akşam
Taş gibi oturuyor yedirdiği ekmek şehrin artık
Şehre isyan zamanı gelsin artık

Ben esirim şehre
İsyan zamanı gelsin şehre artık
Merasında koyun kuzu
Deresinde su
Suda gülümsedi çocukluğum
Gündüzünde güneş var
Gecesinde yıldız
Benim köyümün

Soruyorum kendime sık sık artık
"Ben esir miyim şehre"
İsyan zamanı gelsin şehre artık
Bir günlük köy ziyaretlerini bile çok görüyor
İşte şimdi köydeyim
Nefes aldım küflü bir ekmek gibi
Toprağa gömülü tohum gibi
Şehir kaşlarını çatar dönmezsem...

Dönerken şehre atları meraları bırakıp
Sen de bir huysuz ata benziyorsun be şehir
Öldürmüşsün ecel gelmeden önce beni

Ben esir miyim şehre
İsyan zamanı gelsin şehre artık
Her dönme vakti nal sesleri duyulur ve kıvılcım çakar
Çarçabuk geliyor akşam köye....
Taş gibi oturuyor yedirdiği ekmek şehrin artık
Şehir kaşlarını çatar dönmezsem...

Çağırınca şehir
Kaşlarını çatar da çağırır
Ben esirim sanki şehre
İsyan zamanı gelsin şehre artık