Bir Gün Gelir Makamın Şiiri - Hasan Arpaci

Bir makama gelirsin,
Kandil gibi yanar,
Sular gibi donar,
Mumlar gibi erirsin.
Karanlığı aydınlatan,
Alev gibi söner,
Değirmen gibi dönersin.
Çevreni sarar bir yığın,
Örümcekten çekirge.
Uğraştırırlar seni,
Geçmişle,gelecekle.

Bir gün gelir makamın,
Viran olup gidince,
Telefon bile çalmaz,
Ararsın kimse açmaz,
Açanda şaşkınlıktan,
Bir türlü kapatamaz.

Seni arayan varsa,
Oda mutlak hatadır.
Sesini duyar duymaz,
Telefonu kapatır.
Sakın ola...
Aziz dostum.
Güleni adam sanma,
Cahile asla kanma,
Kendini sırça köşklerde,
Padişah sanma!
Oda elbet sonunda,
Girecektir mezara.

2004,Üsküdar